GABINET JEST NIECZYNNY W DNIACH 10.11.2025 - 14.11.2025
CHOROBY ŚLINIANEK TORBIEL - KAMICA
LARYNGOLOGIA MAŁOINWAZYJNA
lekarz medycyny estetycznej
specjalista laryngolog specjalista alergolog
dr hab. med. Marek Modrzyński
- LASER - KRIOCHIRURGIA - KOAGULATOR FOTONOWY - PLAZMA ARGONOWA - RADOCHIRURGIA - SHAVER -
MEDYCYNA XXI WIEKU - NOWE WYZWANIA - NOWE MOŻLIWOŚCI
CHOROBY ŚLINIANEK
TORBIEL ZASTOINOWA (ŻABKA), KAMICA
U człowieka występują trzy pary dużych gruczołów ślinowych pokazane na schemacie zamieszczonym poniżej.
Poza tym liczne drobne gruczoły ślinowe rozproszone są w obrębie błony śluzowej. Jak nie trudno się domyśleć, głównym zadaniem ślinianek jest produkcja śliny, która przez przewody wyprowadzające przedostaje się następnie do jamy ustnej.
TORBIEL ZASTOINOWA ŚLINIANKI (ŻABKA)
W pewnych sytuacjach wskutek zwężenia tych przewodów, jak też na skutek toczących się stanów zapalnych dochodzić może jednak do zaburzenia odpływu śliny, co prowadzi do jej zastoju, a w następstwie tego do wytworzenia torbieli. Klasycznym przykładem takiego stanu rzeczy jest torbiel ślinianki podjęzykowej określana również jako żabka. W schorzeniu tym produkowana przez cały czas ślina rozciąga na kształt balonu niedrożny przewód ślinianki, przez co pod językiem pojawia się zmiana bardzo niepokojąca pacjentów. Torbiel może się okresowo zmniejszać lub zwiększać (np. w trakcie posiłków na skutek wzmożonej produkcji śliny). Jeśli utrzymuje się dłuższy czas to wtórnie prowadzić może do nasilenia stanu zapalnego całej ślinianki, w tym do tworzenia się innych głębiej umiejscowionych torbieli. Ślinianka powiększa się wówczas w całości i może być widoczna np. w okolicy podżuchwowej jako guzowate uwypuklenie
U pechowców zmiana taka wystąpić może nawet obustronnie.
Klasyczne, najczęściej stosowane leczenie zmiany tego typu polega na usunięciu torbieli razem z wycięciem przez dno jamy ustnej całej ślinianki podjęzykowej - w wielu przypadkach faktycznie tak to się kończy.
Można jednak podjąć próbę uratowania ślinianki i wykonać zabieg polegający na małoinwazyjnym (np. z użyciem lasera) usunięciu ściany torbieli, a tym samym stworzeniu ponownie drogi dla odpływu śliny. Jeśli po takim zabiegu nie dojdzie do ponownego zamknięcia przewodu to choroba jest w zasadzie wyleczona, a ślinianka zachowana. W tych natomiast przypadkach, w których przewód będzie miał tendencję do ponownego zamykania się prawie zawsze trzeba wykonać klasyczny zabieg operacyjny w znieczuleniu ogólnym i warunkach szpitalnych.
KAMICA ŚLINIANKI
Przyczyny niedrożności przewodu ślinianki są bardzo różne - mogą być to zwężenia pourazowe lub pozapalne oraz dość często kamienie śliniankowe, które blokują przewód. Czasami kamień taki jest widoczny "gołym okiem" w ujściu ślinianki.
Częściej jednak tkwi on gdzieś głębiej w obrębie przewodu ślinianki, który niejednokrotnie trzeba wówczas naciąć. W wielu przypadkach można zrobić to oczywiście też np. laserem dzięki czemu zabieg powinien być krótszy, a krwawienie mniejsze niż w metodzie klasycznej.
